Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Τζίμης Πανούσης: Σαν μπαγιάτικη κονσέρβα

Η κρυφή γοητεία της Χρυσής Αυγής...
... έχει συνεπάρει τα καλύτερα παιδιά. Εις εξ αυτών ο Τζιμάκος, ο οποίος έσπασε την σιωπή του, νεύρα, αρχίδια, στομάχια και διάφορα άλλα, περιδιαβαίνοντας από Σεφερλή μέχρι Ελληνοφρένεια, για να προωθήσει τη νέα του παράσταση, κομμάτι του πλάνου για την αποπεράτωση του 10ου ακινήτου του συμπαθούς καλλιτέχνη (μας ενημέρωσε ότι έχει 9, όχι 97 όπως ο Νταλάρας).

Ο Τζίμης γνωστός για την αναρχική του σκέψη (αν και δήλωσε χίπης, αλλά αυτό είναι το λιγότερο) αφού προώθησε την παράστασή του στο κοινό του Σεφερλή (που με τα χρόνια έχει ταυτιστεί με το δικό του;) δεν δίστασε -τουλάχιστον στην Ελληνοφρένεια- να μας παρουσιάσει και το ιδεολογικό του Μανιφέστο.

Κάτι ανάμεσα σε αγανακτισμένο, πατενταρισμένο χρυσαυγίτη και με την ευκολία του νέο-απολιτίκ ψηφοφόρου του ποταμιού, με λίγο από ράδιο αρβύλα και την ευκολία να αναμασούν όλα τα κλισέ της ιστορίας.

Παράδειγμα φανταστικής συζήτησης:
-Ποιο είναι το πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων;
-Τα κόμματα. Τα πανεπιστήμια είναι γεμάτα αφίσες. Οι νεολαίες δεν μπορούν να βγάλουν ούτε κοινά αποτελέσματα στις εκλογές.
-Ποιο είναι το πρόβλημα του συνδικαλισμού στην Ελλάδα;

-Τα κόμματα και τα μέλη τους, που εκτρέπουν τους εργαζόμενους από τους πραγματικούς τους σκοπούς και τους στρατεύουν πίσω από τη γραμμή του κόμματός τους.
Οι συγκεκριμένοι, φανταστικοί (ή όχι και τόσο διάλογοι), καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση στην άτυπη λίστα με τα κλισέ του αιώνα, μετά το «βαθμούς και εντυπώσεις μοιράστηκαν οι δύο ομάδες σε έναν αγώνα που δεν διεκδικούσε δάφνες ποιότητας».

Ας τα πάρουμε, όμως με τη σειρά, για να μη χαθεί ο εμετός του Τζίμη Πανούση μέσα στην αηδία που προκάλεσε ακόμα και στους οικοδεσπότες της εκπομπής, με τον Θύμιο Καλαμούκη, να ζητά ειλικρινά συγγνώμη από τους ακροατές του.

Ο Τζιμάκος, ούτε λίγο ούτε πολύ αναμάσησε όλα τα κλισέ περί κρίσης «τα μνημόνια μας κατέστρεψαν», «ξεπούλησαν τον τόπο» και άλλα τέτοια όμορφα, όμως έκανε τη διαφορά, τοποθετώντας στη θέση του κύριου υπεύθυνου, το ΚΚΕ!!!
Ε, ναι. Γιατί σου λέει ότι δεν έπρεπε (μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ), το Κόμμα να συμμετέχει στην «κομματική χούντα», που ο πρώτος παίρνει 50 έδρες μπόνους. Ενώ με απλή και άδολη αναλογική -συμπληρώνω εγώ- η αστική δημοκρατία, ΓΑΜΑΕΙ.
Και με συνοχή σκέψης, διπολικού Χρυσαυγίτη σε (παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική) κρίση, κάλεσε το ΚΚΕ να κάνει την αυτοκριτική του γιατί έφτασε το κίνημα στο 4%. (????).
Η αποκρυπτογράφηση του μηνύματος Πανούση, καταλήγει στο ότι το ΚΚΕ που ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι ολόκληρο το κίνημα, δεν έπρεπε να συμμετέχει στις εκλογές ή αφού θέλει ντε και καλά να συμμετέχει να έχει ποσοστά μεγαλύτερα του 4%. Σαφές.
Δεν κώλωσε όμως ο Τζιμάρας (το «Τζιμάκος» είναι λίγο πια για τον τιτάνα της επαναστατικής σκέψης). Μας έδωσε έτοιμο το σχέδιο της επανάστασης και δεν μένει παρά να το ακολουθήσουμε. Τι να κάνουμε; (ρωτάει ο Λένιν). «Να πάμε έξω από τη βουλή, να τη φτύσουμε και να τη μουτζώσουμε» απαντάει ο Τζίμης (και έπειτα να κρατήσουμε την αναπνοή μας, μέχρι να φύγουν συμπληρώνω εγώ). «Πως δεν το σκέφτηκα;» τιτλοφορεί το νέο του πόνημα ο Βλαδίμηρος, που αισθάνθηκε τα κόκκαλα του να τρίζουν στο μαυσωλείο, μάλλον από το κρύο της ρώσικης πρωτεύουσας.
Ο μεγάλος σατυρικός, δήλωσε ακόμα την πίστη του στο λαό και με την ίδια συνοχή σκέψης που επέδειξε σε όλη την κουβέντα, κάλεσε το ΚΚΕ με όρους προβάτων σε μαντρί, να κατεβάσει 1 εκατομμύριο κόσμο στο δρόμο. Μάλιστα ο μεγάλος, ξεσπάθωσε και αποκάλυψε στο πανελλήνιο, ότι οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ είναι μισθοφόροι των εργοδοτών και καταπιέζουν τους εργαζόμενους που είναι έτοιμοι να ξεχυθούν στους δρόμους ακολουθώντας το επαναστατικό σχέδιο του Τζίμη. Ακόμα ότι ο γιός του, έπρεπε να γραφτεί στην ΚΝΕ για να πάρει τα βιβλία του στο πανεπιστήμιό του.
Ερώτηση. Τελικά τι έκανε ο γιός του με τα βιβλία; Ενέδωσε στον εκβιασμό των ΚΚΕδων και έγινε μέλος ή αναγκάστηκε να αγοράσει όπως όλοι οι συμφοιτητές του τα συγγράμματα από κάποιο βιβλιοπωλείο, γιατί τα περισσότερα δεν διανέμονται από τα ιδρύματα; (εκτός ίσως από το Ανιάτων).

Σταχυολογώντας τα υπόλοιπα που με την ίδια συνοχή ξέρασε αράδιασε ο Τζίμης:
- Μας ενημέρωσε ότι ο αριστερός κάνει αυτοκριτική, χωρίς προφανώς να κάνει τη δική του
- Κάλεσε το ΚΚΕ να δώσει τον Περισσό στους άστεγους, όχι όμως να δώσει ο ίδιος τα ακίνητά του
- Έδωσε νέο νόημα στην τυμβωρυχία διατεινόμενος πως ο Μπελογιάννης έλεγε όσα λέει και εκείνος (ε, ναι)
- Δικαιολόγησε το ότι έχει αποψάρα για όλα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν με το ότι η οικογένειά του, πέθανε στον αγώνα, στις εξορίες και τις φυλακές.
- Χαρακτήρισε σταλινικό το ΚΚΕ, την ίδια ώρα που αναπολούσε τις μέρες που γραμματέας του κόμματος ήταν (ναι, ναι, αυτός που περιμένατε) ο Ζαχαριάδης.

Και κάπου εκεί, η τρικυμία έγινε τσουνάμι. Ούτως ή άλλως, το ξεκαθάρισε ο Τζιμάκος λίγο αργότερα, όταν μας ενημέρωσε ότι μοναδική λύση για την Ελλάδα, είναι ένας πατριώτης (sic) πολιτικός. Που θα έρθει μόνος του, χωρίς κόμματα; Μήπως θα φέρει παρέα και τίποτα τανκς, ρε Τζίμη; Όχι τίποτα άλλο, αλλά να ξέρουμε, να βγάλουμε μόνοι μας τα εισιτήρια για το Blue Star Giaros.

Έκλεισε αυτή τη συνέντευξη, που σε αξία μπορεί να συγκριθεί μόνο με τα κείμενα των «κλασσικών» (Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Γκέμπελς, Γεωργαλάς κ.α.), λέγοντας ότι οι Αργεντίνοι απαλλάχτηκαν από το δικό τους μνημόνιο, όταν έδιωξαν από τις συνελεύσεις τους τα κόμματα.

Τελικά, για ποιο πράγμα, ακριβώς, αποτελεί παράδειγμα η Αργεντινή; Για το πέρασμά της στο σοσιαλισμό; Στην αναρχία; Σε τι ακριβώς; Τι έδιωξαν στα αλήθεια οι Αργεντίνοι; Σε τι ωφέλησε το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης της χώρας; Ψιλά γράμματα, όλα αυτά για τον Τζιμάκο.

Θα πίστευα ότι δεν μπορεί να συγχωρήσει στους ΚΚΕδες το Χημείο του '79. Ότι κάποιος δικός μας τον χτύπησε και του έχει μείνει μανιάτικο, όμως αυτό το ύφος του ξερόλα με το οποίο εκφέρουν τις μεγαλειώδεις (και συνήθως αυτοαναιρούμενες) παπάρες τους οι «αριστεροί» καλλιτέχνες και διανοούμενοι, παίρνει μορφή. χιονοστοιβάδας (λίγα κλισέ ακόμα).

Θέλουν προφανώς να ξεπλύνουν
1. Την αποχή τους από την -όποια- πάλη του λαού, με μεγαλόστομα κατηγορώ που δεν έχουν την παραμικρή αξία.
2. Την παντελή έλλειψη κατανόησης της κατάστασης, με επαναστατικές κορώνες, που όμως σταματάνε στη βουλή και τα «να έρθει ΕΝΑΣ πατριώτης πολιτικός.
3. Το ότι δεν έχουν ανοίξει ένα γαμημένο βιβλίο, γιατί το ΒΗΜΑ, ο Πρετεντέρης, το Μεγκα, ο Πάγκαλος και άλλοι πολλοί, τους έχουν δώσει μασημένη τροφή, την οποία αναπαράγουν, την ίδια ώρα που φτύνουν τους εμπνευστές της.

Αλλά τι λέω, εδώ ο Τζιμάρας όχι μόνο συμμετείχε στην κινητοποίηση της 5ης Μάη του 2010, αλλά είδε και τον ασφαλίτη με το κατσαβίδι να σπάει την τζαμαρία της Μαρφίν. Και γιατί δεν πήγες μάρτυρας ρε, να ξεμπερδέψουν και οι άνθρωποι που τους τραβολογούσαν στα δικαστήρια και -προφανώς- ήταν αθώοι, πέραν πάσης αμφιβολίας;

Τζίμη (όπως και με τον Βασίλη), «Ραντεβού στους δρόμους». Εμείς, βέβαια, με τα πόδια και πίσω από πανό. Εσείς, με το αυτοκίνητο στον πρώτο παράλληλο, να ρωτάτε εκνευρισμένοι γιατί είναι πάλι κλειστοί οι δρόμοι και δεν μπορείτε να φτάσετε στο λογιστή σας, να δείτε τι σκατά θα κάνετε με αυτόν τον ΕΝΦΙΑ. Κυρ-Παντελήδες.

Ρένα Μπουεναβεντούρα Δουρου-τι

ΠΗΓΗ: Σφυροδρέπανο.

Καρλ Μαρξ

«Ο κομμουνισμός δεν είναι για μας μια κατάσταση πραγμάτων που πρόκειται να εγκαθιδρυθεί, ένα ιδανικό προς το οποίο πρέπει να προσαρμοστεί η πραγματικότητα. Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί την παρούσα κατάσταση πραγμάτων».